Poprzednią część pisałam tak dawno temu, od tamtego czasu tyle się wydarzyło… że nie wiem, od czego zacząć. Niby to tylko, ale i aż rok. Dlatego może rozpocznę od prostego pytania: pamiętacie jeszcze historię z Wojtkiem? Tak naprawdę już wtedy, gdy ją dla Was spisywałam, ta historia zaczęła zmierzać do końca…. Czytaj dalej

Słowo wstępu od Any. Bo zabrałam Wam dziennik Gosi aż na rok. Trochę trudno było mi ją w listopadzie (!) przekonać do streszczenia części, które podsyłała mi od stycznia, i stworzenia z nich już nie dziennika, a skondensowanego rocznika. Dziwię się, że jeszcze nie wykasowała zblogowAnego maila, ale chyba dzięki wspólnocie pewnych… Czytaj dalej

Witajcie, tu Dominika. Zaczęłam pisać tę część w połowie grudnia, ale po pierwszym zdaniu nie wiedziałam, co napisać dalej, bo niewiele się u mnie działo. Dużo pracy, czas na przemyślenia, a do tego pytania mojej babci, czy mam może chłopaka (nic mnie tak nie denerwuje jak to pytanie!)… Jednym słowem: nuda. Jednak… Czytaj dalej

Cześć, tu Gosia… (kurczę, mam wrażenie, że zabrzmiałam jak Sławomir – chyba za dużo go ostatnio w mediach). Wasza (ulubiona;) Singielka. Pewnie już o mnie zapomnieliście, co? Wam to zapomnienie wybaczę, bo nie mogliście poczytać, co u mnie, ale Anie niekoniecznie… bo to przez nią! Bez niej niczego tu przecież nie opublikuję, prawda? A mimo… Czytaj dalej

Czytałam ostatnio artykuł o minglach. Są to single, którzy łączą się w pary, ale nie nazywają tego związkiem. Mam wrażenie, że tak właśnie było ze mną i Kamilem. Kiedy byłam z nim już około roku, a on nagle podczas luźnej rozmowy rzucił, że sama muszę podjąć decyzję, bo jestem wolna, byłam… Czytaj dalej

Witajcie! Może na początek trochę o mnie, żebyście wiedzieli, z kim macie do czynienia. Nazywam się Dominika, mam 21 lat i od ponad roku pracuję w restauracji „na kuchni”. Kiedy zaczynałam, wszyscy tam pracujący (a pracowali tam wtedy sami faceci i jedna dziewczyna) mówili… Czytaj dalej

Cześć! Tęskniliście? Ja bardzo! Ale Ana wiecznie zabiegana (a przynajmniej tak twierdzi) wiecznie wszystko odkłada. Musiałam ją w końcu namówić na ciąg dalszy naszej współpracy – to w końcu nieco dziwne, gdy dziennik pojawia się raz na pół roku :) Walentynki były ku temu świetną okazją, ale –… Czytaj dalej