„Och, życie!” – rzekliby Katherine Heigl i Josh Duhamel. Ana pisze tylko: „Po prostu” i wrzuca do tego worka wszystkie wpisy, które po prostu nie wpisują się w tematykę pozostałych rozdziałów w SZTUCE ŻYCIA.
Od ostatniej części tego – jakby nie patrzeć – cyklu minęło trochę czasu. Jak i od ostatniej notki, ale cykl zaniedbałam bardziej. Chciałam go wrzucać regularnie, raz na miesiąc, tymczasem od drugiej z pięciu części Marzeń do Spełnienia mija dziś 47 dni. Skoro więc Marzenia do Spełnienia to… Czytaj dalej
Skończyły się igrzyska olimpijskie w Soczi. Na rosyjskiej ziemi spełniło się zapewne wiele marzeń, w tym kilka polskich. Którymi żyją nie tylko ci, których marzenia się spełniły. Tymi spełnionymi marzeniami żyła cała Polska. Żyłam i ja, nie tylko ciesząc się, że moim ulubieńcom spełniają się… Czytaj dalej
Platonicznie i na zabój. Spokojnie, nie będzie to kolejny poradnik z serii: „Jak żyć? Radzi lepiej od Was wiedzący bloger”*. To będzie tylko i aż zapis nigdy nieskrywanych uczuć Any. Wszystko zaczęło się dawno, dawno temu… nie pamiętam nawet kiedy. Na pewno nie w szkole, w której zajęcia odbywały… Czytaj dalej
Od kilku(nastu) dni piszę gdzieś tam na facebooku, że w Świecie ZblogowAnym pojawi się nowa zakładka. Ale ciągle coś staje na przeszkodzie. A to praca: nadgodziny, zmęczenie, zabrana do domu… A to problemy techniczne, bo Misiek odmawia współpracy – mimo niedawnych prac konserwacyjnych i gruntownego oczyszczania. A to zasiedzę… Czytaj dalej
Zmiennik rośnie zbyt wolno. Zanim pójdzie do przedszkola, jego autorka pójdzie do piachu. Ale nie ma tak dobrze! Odcinek czwarty już się pisze (od 11 listopada), a odcinek piąty – nie ma bata! – musi ukazać się 1 grudnia. Nic mi więc dziś nie pozostaje,… Czytaj dalej
Ufff! Witajcie ponownie! Obiecałam krok drugi, więc mimo przeciwności losu i kończenia w poniedziałek tego, co zaczęłam w piątek, krok ten wykonam. Dziś tylko na nim się skupię. Od kolejnego wpisu oczekujcie już więcej merytorycznych treści. Po wielu bojach i przebojach, dniach ciszy i spokoju… Czytaj dalej
Bardzo trudno wraca się po długiej nieobecności [1]*. Bardzo trudno jest znów zacząć, a jednocześnie kontynuować [2]. Zaczynać niemal od początku, ale nie przekreślać tego, co już było [3]. Oj, bardzo trudno napisać to pierwsze zdanie (choć w tym przypadku jest ono… Czytaj dalej
Cześć! Nazywam się Ania.
Tutaj i dla znajomych: Ana.
Jestem panią tego zblogowAnego
kawałka świata, po którym będę
z przyjemnością Was oprowadzać.
Chcecie wiedzieć więcej o mnie
i o tym blogu? Zajrzyjcie TUTAJ.
